Park Narodowy Pindos, zajmujący powierzchnię zaledwie 69 km2, leży w środkowej części górskiego łańcucha Pindos, pomiędzy głębokimi dolinami rzek Wenetikos i Aos. Jest to region Dhytiki Makedhonia w środkowej Grecji. Objęty ochroną rejon - to wysoki górski masyw, dochodzący do 2117 m n.p.m., pocięty siecią dolin rzecznych.

Góry Pindos, objęte tylko w niewielkiej części ochroną, są osią południowych Bałkanów. Biegnący przez terytorium Grecji i południowej Albanii łańcuch górski zbudowany jest ze skał osadowych, głównie wapieni, rogowców i łupków. Kulminacją Pindos jest Smolikas o wys. 2637 m n.p.m. W najwyższych partiach gór zachowały się ślady zlodowacenia plejstoceńskiego. Są one wielką atrakcją turystyczną, ale i dużym utrudnieniem komunikacyjnym między wschodnią i zachodnią Grecją (Epirem i Tesalią). Gęstość zaludnienia tych trudno dostępnych gór jest bardzo mała. Na północy, za jeziorami Prespa i Ochrydzkim, góry Pindos przechodzą w Góry Dynarskie.

Roślinność parku Pindos jest bardzo bujna, a jego większą część porastają lasy - w wyższych partiach - bukowe, sosnowe i jodłowe, w dolinach rzek - liściaste z kasztanem jadalnym, jesionem i olchą czarną. Ze zwierząt spotkać można dzika, sarnę, kozicę. Piechurzy mogą też natknąć się na niedźwiedzia brunatnego, wilka, a nawet szakala.